świat-ciało

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pojawiają się więc np.: „Nie straszni bez Twej [Boga] woli wszyscy diabli” (Księga I, Pieśń II), „Królestwo szatana” (Księga I, Pieśń IV), „chciwi dusz ludzkich szatani” (Księga II, Pieśń III), „Bies przeklęty” (Księga I, Pieśń VI i VIII), „bies wściekły” (Księga I, Pieśń II), „czarty” (Księga I, Pieśń VII oraz VIII), „moc czartów” (Księga II, Pieśń III), „ćmy czarnych duchów” (Księga II, Pieśń V), a nawet — świadczący o dużym obyciu w Piśmie Świętym — „duch uporu, duch świata-ciała Belijala” (Księga Pierwsza, Pieśń II). Ta obfitość odniesień do przeciwnego człowiekowi i Boskiemu porządkowi zła oraz różnorodność synonimicznych w zasadzie jego nazwań (diabeł, szatan, bies, czart, czarny duch) są przejawem zarówno dostrzeżenia wielorakich znamion jego działań, jak i dążenia do poetyckiej wyrazistości ich słownych przedstawień. Benisławska stanowi jednak w tym względzie wyjątek...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kreja, Bogusław (red.) 1999. Tysiąc lat polskiego słownictwa religijnego, Gdańsk : UG
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.