emblemat-ornament

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W inscenizacji obecnej rosyjskość komedii potraktowana została zdawkowo i nieobowiązująco. Nie jako atmosfera, lecz jako emblemat. Widoczne to jest zwłaszcza w scenografii. Ewa Starowieyska zawiesza nad sceną na zasadzie emblematu-ornamentu złote kopuły cerkiewne. Nie jest to architektura sceniczna, lecz symbol pewnej kultury. Podobne chwyty stosował w swojej scenografii von Appen. Również kostiumy (także świetne!) zaprojektowane zostały...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wirth, Andrzej 1964. Teatr jaki mógłby być, Warszawa : WAiF
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.