emitor

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Otworzyłem oczy i znieruchomiałem. Pośrodku pokoju stała kobieta. Jej twarz pogrążona była w mroku, tak że widziałem tylko jej długie włosy i białą suknię, przez którą przesączały się promienie nocnego emitora świetlnego. Ale głos, głos był na pewno ten sam: — ... i czego szukasz? Myślisz, że może szczęście znajdziesz w tej bazie... — zaśmiała się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Fiałkowski, Konrad 1963. Wróble Galaktyki. Opowiadania fantastyczno-naukowe, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.