hiszpańszczyzna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) trzeba brać bardzo ostrożnie. Twardowski mógł śmiało napisać, że historję swą wyjął z różnych greckich i rzymskich pisarzów, bo i greccy, i zwłaszcza rzymscy autorowie dostarczyli mu wielu motywów. Ale źe to wtedy hiszpańszczyzna i w stroju i w etykiecie była modna, że romans hiszpański tyle wtedy znaczył, co dziś jeszcze paryski, wolał zaznaczyć, że daje rzecz modną — z hiszpańskiego. Tej fikcji nie brakło zresztą realnej podstawy w tern, że jeden epizod przerobił rzeczywiście z hiszpańskiego...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.