jednotliwie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To prawda, iż nie oswojony jeszcze z foremną pisownią, która cechowe rozeznając samogłoski i należyte w miejscach swoich przecinków i śrzedników pokładłszy znamiona, przypadkiem nawet rozłączone zgłoski pisarskim oznacza łącznikiem, tym zaś mniej świadom względnej wyrazów składki, przez którą jednotliwie złączonymi przymiotnikami rzeczowniki rządzące trybami, spójniki, przecinki przodku i tyłku okoliczność znaczące, wszystkie zgoła odmiennych i nieodmiennych wyrazów szeregi, mownymi złoconymi ozdobione postaciami, w zgodzie rządzić i w szyku układać się powinny, w tej — mówię — niewiadomości nie jestem dość zdolny tłumaczyć się stosownie słoworodnym waszym pojęciom. Mam atoli mocne zaufanie, iż jako w słowie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kaleta, Roman (wyb.) 1980. Sensacje z dawnych lat, wyd. drugie udoskonalone i poszerz., Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.