klincz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) KLINCZ [ang. clinch], klamra — w boksie prawidłowy chwyt, za pomocą którego obaj przeciwnicy w czasie nie dłuższym niż 3 sek. uniemożliwiają sobie przez sklamrowanie rąk zadawanie ciosów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
MEP PWN 1959. Mała encyklopedia powszechna PWN, wyd. 1, seria B, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.