kwoktanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wujaszek zaczął gwizdać melodyjnie — nie gorzej od Pietraszewskiego. Kwoktanie cieciorki zbliżało się. Tadzio usłuchał wuja, choć go ręka świerzbiała, gdy ujrzał o kilkanaście kroków wyciągniętą z wysokich traw główkę kwokczącej cieciorki. Ubił później dwa młode farbowiki i z wielką dumą wrócił do domu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pawlikowski, Michał K. 1959. Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego. Powieść, Londyn : B. Świderski
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.