lofka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Lotka z niem. Loth 'kawałek ołowiu jako pocisk’ (Grimm DW VI 1204—5, p. lut), lofka z niem. Lauf-kugel 'mała kula, pocisk’ (Grimm DW VI 332: 'kleine kugel, die leicht in das gewehr einläuft’), o przejściu niem. au > o p. Korbut WN 60. Przyr. -ka w obu wypadkach w funkcji formantu przyswajającego wyrazy obce (p. lizeska, lornetka). Poprzez kontaminację postaci lotka i lofka powstała loftka. Zob. Brückner SE 301, Malinowski Et. lud. 91 (zwracający uwagę na wtórną adideację do lot, lecieć)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sławski, Franciszek 1970-1974. Słownik etymologiczny języka polskiego. T. 4, Kraków : TMJP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.