naczupurzyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nością, wyrwał spod derki karabin i położył go na kolanach. Kubańczyk odjechał klnąc ciężko, a Prochor, śmiejąc się na całe gardło, ryczał za nim: — To ci nie to, co pod Carycynem w kukurydzy się chować! Te, konopiarz! Hej, zawróć no, duszo z mamałygi! Narwałeś się? Podkasaj kitla, bo go sobie błotem zachlapiesz! Naczupurzył się, kurojad* Babski synek! Żebym miał choć z jeden ładunek, tobym ci się zamierzył! Rzuć nahaj, słyszysz?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1955. Cichy Don. T. 3-4, tłum. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. 6, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.