natupać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Coraz mniej widzów na tragediach — padła obojętna odpowiedź. — Teatr świeci pustkami. Któż dzisiaj chce słuchać żalów Antygony, skarg Prometeusza, jęków Edypa, skoro organizowane są widowiska, na których można samemu wyryczeć się do woli, natupać, patrząc, jak zapaśnicy okładają się pięściami lub wzajemnie się obalają? Żyjemy w czasach sromoty i szyderstwa. Młodzi wyśmiewają wszystko, starzy obojętnieją na dobro i na zło — władza dąży do zagrabienia owoców pracy człowieka, a człowiek przemyśliwa, jak by tę władzę oszukać. Ot, i cała gmatwanina życia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rolleczek, Natalia 1982. Świetna i najświetniejsza, wyd. 2, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo