osinowy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wszystko pamiętał, — nie bał się życia i załatwiał rachunki z życiem, jak z synem Aleksandrem. Stary chował się poza bardzo parszywym uśmieszkiem, równocześnie służalczym i złośliwym, — gdy się uśmiechał, jego białawe oczy zachodziły łzami. Wytworzył sobie własną linję życiową, oślizgłą i krętą, jak gałąź osinowa, wymoczona w błocie. Stary żył twardem życiem, był twardy, jak twardzi po nim byli jego synowie. Starszy syn Aleksander, jeszcze w dziewiętnastym wieku, kiedy ojciec był już starcem, był wysłany z terminowym listem do statku, odpływającego do Riazani; spóźniwszy się na statek, otrzymał od ojca policzek ze słowami: „Nie spieszy ci się, gałganie!“ Ten policzek był ostatnią kroplą ro...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pilniak, Borys 1932. Wołga wpada do Morza Kaspijskiego. Powieść o piatiletce, przekł. W. Broniewski, Warszawa : Alfa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.