ponapoleoński

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w średniowieczu, idealizowali stosunki feudalne. Dla Stendhala, wychowanego na klasykach XVII i XVIII wieku, miarę wielkości tworzą zawsze ludzie renesansu, wielcy jakobini i Napoleon. Jest już od dawna obowiązującą tezą krytyki, że Stendhal w Pustelni parmetiskiej przeniósł w okres ponapoleoński rozdarte na drobne państewka Włochy XV wieku: zdumiewająca kariera duchowna Fabrycego jak i historia intryg na dworze w Parmie odpowiadają czasom Medyceuszów. „Powrót do renesansu” Stendhala nie przypomina jednak w niczym ponurych „powrotów do średniowiecza”, jakie głosili i głoszą ideolodzy odchodzących klas społecznych. Sten...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kott, Jan 1956. Mitologia i realizm, wyd. drugie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.