psychologiczno-krytyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Styl myślenia i pisania, krytyka literacka, filozofia kultury i ideologia kulturalna, ideologia społeczno-polityczna, postawa osobista — oto kolejne szczeble drabiny, która zaprowadzi nas w głąb Legendy Młodej Polski. Z każdego szczebla odsłoni się nam inna perspektywa — każdy z pięciu czy sześciu naszych przekrojów ukaże inny sens Legendy. Raz ujrzymy w niej „dziennik rekonwalescencji” pisarza; kiedy indziej — zbiór studiów psychologiczno-krytycznych o Kasprowiczu, Staffie, Żeromskim, Wyspiańskim; kiedy indziej znowu — manifest ideowo-polityczny, przełomowy czyn myśli polskiej w czasie pauzy między upadkiem rewolucji 1905 roku a wymarszem Legionów Piłsudskiego. Takich przekrojów, konkretnych „problematyzacyj”,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Fryde, Ludwik 1966. Wybór pism krytycznych, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.