rozpaczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ta niezabawna Polska, dwór ten głuchy, W którym się plączą przodków moich duchy, Nie dając dzieciom spać, lecz wojny mary Snując... król, mąż wasz, co w żywota czarze Dna już dopatrzył i rozpacznym ruchem Chwyta za własnym, za dni młodych duchem Gdzie jest? rozumiem, to wam szukać każe Wrażeń, pożądać, aby wspólną sprawa Gonzagi stała się i Władysława!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szujski, Józef 1887. Dzieła. Wydanie zbiorowe. Ser. 1. T. 4. Dramata. T. 3, Kraków : Druk. „Czasu”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.