schyłkowo-elegancki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) epoce Kasjodor. Epigon starczej cywilizacji bez geniuszu, ze strzępami lichymi wiedzy — tak skłonni bylibyśmy powiedzieć czytając jego pisma. A jednak zarazem człowiek jutra i dziedzic najlepszej romanitatis: jeśli weźmiemy pod uwagę, czego dokonał na starość po całym życiu porażek. Gdy przeczytałam [...], że ten eks-minister, erudyta, w ówczesnym stylu i schyłkowo-elegancki poeta opracował mając lat dziewięćdziesiąt trzy ortografie dla swoich barbarzyńskich skrybów — wydało mi się to czynem tak pięknym i wzruszającym, że głównie z tego powodu, dla uczczenia i skomentowania takiej postawy powstała dwutomowa powieść.”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Michnik, Adam 1991. Z dziejów honoru w Polsce (wypisy więzienne), Warszawa : Niezależna Oficyna Wydawnicza
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.