singularium

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) iśTasuwa się też postulat szczegółowszego przebadania w późniejszych okresach chronologii i przyczyn zmian staropolskich kolektywów, tj. przechodzenia ich już to do kategorii pluraliów, już to do kategorii singulariów, por. ta mila bracia {księża) idą {idzie) -* ci bracia {księża) idą; lud, czeladź, drużyna, szlachta itp. idą\\idzie -> lud, czeladź, drużyna, szlachta itp. idzie; to kamienie leżą\\leży -»■ te kamienie leżą, to liście lecą\\leci ->te liście lecą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szymczak, Mieczysław (red.) 1970. W służbie nauce i szkole. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Doktorowi Zenonowi Klemensiewiczowi, War­szawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.