szeptliwy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) się na oczach świadków. Olbrzymia gama odcieni i natężeń tego szeptu ludzi obcych, oscylującego pomiędzy zmartwiałą głupotą o chorałową ironią, potępiającą emfazą, a trwożliwą paplaniną, oddaje jak gdyby falowanie uczuć „wielkiego zwierzęcia”, jak nazwała Simone Weil ludzki tłum. Już sama obecność owych uczuć, zwłaszcza ironii i goryczy, wiąże dzieło Pendereckiego z klimatem jego czasu. Przez tę szeptliwą kakofonię przenikają jednak i światy inne: bachowski, gregoriański. Jest w nich obecna i moc i mądrość triumfująca mimo wszystko, wbrew temu co się stało z Chrystusem. Finał jest potężnym wołaniem wespół z umar...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.