tryumfalnie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wych wiosen lub nowych stuleci«. Duch jest nieśmiertelny, więc naród żyje nietylko wtedy, gdy ma swoje państwo i rząd, on warunki swego istnienia nosi we własnej piersi, gdzie nie dosięgnie łańcuch, co szyję okala. Duch wyjdzie tryumfalnie z każdej kaźni cielesnej, ten duch, o którym wiemy, że wciąż się podnosi i doskonali, źe dąży naprzód i wyżej. A więc i »Ona« nie zginęła i nigdy nie zginie, pod warunkiem jednak, źe jej idea stanie się jednobrzmiącą z ideą postępu i światła...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Dickstein-Wieleżyńska, Julia 1906. Słowo o Adamie Asnyku. Odczyt niewygłoszony, Warszawa : W. L. Anczyc
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.