wzdłużać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Panujące dziś dostosowywanie się iloczasu samogłoski do jakości następnej spółgłoski musiało również istnieć i w dawniejszych epokach języków słowiańskich i dlatego po zaniku półsamogłosek słabych najłatwiej wzdłużała się pierwotna krótka samogłoska w poprzedzającej sylabie wtedy, gdy znajdowała się przed półołwartą lub też j fi o), gdyż już z racji swej pozycji była ona stosunkowo dość długa. Stąd też zapewne powstały w tej pozycji nowe długie samogłoski, nietylko w ukraińskim i w językach zachodnio-słowiańskich, lecz również i w czakawskim, a częściowo i w dialekcie sztokawskim...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Księga 1934. II Międzynarodowy Zjazd Slawistów (Filologów Słowiańskich). Księga referatów. Sekcja I – językoznawstwo, Warszawa : Druk. Bankowa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo