alegoryczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Sens tego wszystkiego jest ten, że Pasąualina, żyjąc w klasztorze, doczekała się większej sławy ze swoich cnót, aniżeli dawniej z piękności, i że wszystkie panny powinny, jak ona, zwyciężać Wenerę i Kupidyna. To pomieszanie romantycznych przygód z klasztorną tendencyą, Ariosta i św. Teresy, to jest ciekawe; alegoryczność zaś całej powieści charakteryzuje już gust wieku. Pedantyczny jakiś hiszpański autor myślał oczywiście, że się zasłuży bardzo Panu Bogu, kiedy kwiecistemi ścieżkami romantycznej poezyi doprowa dzi młode panny do cnoty, w dobrym razie może i do klasztoru, a jego polski tiómacz myślał zapewne tak samo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.