alluzya

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dy ją Rinaldo chce porzucić. Ale Ariost, najkapryśniejszy z poetów w swoich pomysłach, Ariost, który co chwila zmienia się jak kameleon, który raz mówi o swoich bohaterach i ich przygodach z takiem współczuciem, a za chwilę daje do poznania, że w nich nie wierzy i śmieje się z nich, Ariost, którego fantazya z rozkoszą bawi scenami dawnego rycerstwa, kiedy sceptyczny zmysł rozumu szepcze mu, że to wszystko nieprawda; który często jakiś ustęp patetyczny skończy wesołą złośliwą alluzyą do swoich czasów i współczesnych stosunków, który sam wygląda, jak gdyby swój poemat uważał za zabawrkę, który go puszcza jak bańkę z mydła, a w tej bańce grają jak w tęczy najcudowniejsze kolory i póki,żują się postacie ujmujące, piękne, pełne życia, Ariost dla swojej fantazyi i dla swojego sceptycyzmu, dla swego dowcipu i dla swego niesłychanego kolorytu był do tłómaczenia trudniejszym nierównie niż Tasso, trudniejszym od bardzo wielu może większych od niego poetów. Tu głównymi warunkami dobrego przekładu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.