baddinerka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Gdy goście wychodzili zdając baddinerce prześcieradła i ręczniki, ta pytała, czy są zadowoleni. Ależ tak, nawet bardzo. Marika była bardzo miła i grzeczna. Wtedy baddinerka, która miała na imię, zdaje się, Fabiola, gładziła po głowie „żywe mydło”, które wracało na swoją ławkę. I tak w kółko. To nie była zresztą droga zabawa i miała przy tym w pojęciu niektórych jakiś posmak patriotyczny. Kobiety...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kuś­niewicz, Andrzej 1994. Dzieła. Lekcja martwego języka, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.