bełcik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) starczyło. Ledwo jakiś „mucyk” w jego „pasterkach” ciekawie „zadrynda chwostem”, rzecz się zaraz rozpływa w cukierkowym idyllizmie, i to — na dobitkę — bardzo gadatliwym (,.I Basia na ten głos zażalony — uczuła zaraz jakieś wzruszenie; — Kupid w jej serce bełcik zażgniony — kładąc, rozniecił słodkie płomienie” itd. itd.)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1978. O poezji polskiej w wieku XVIII, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.