dziadulek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) siły nie umiem mu zazdrościć. Nic w wielkim stylu. Wynajduje swej twórczości coraz nowych wybitnych patronów, ale umieszcza siebie w pobliżu „prostego człowieka”. Między dziadulkiem z wszą a Lwem Tołstojem — jako ten trzeci do towarzystwa, ten średni. Tak świadcząc pozostaje bezpieczny przed śmiesznością. Nie rozumie tych, którzy wolą być śmieszni niż silni taką siłą. Oni go także nie rozumieją...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Falkiewicz, Andrzej 1982. Fragmenty o polskiej literaturze, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.