eks-komunista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dziwe usługi komunistom. W L'Ouvrier de la onzième heure (Editions du Seuil, Paris, 1954) Emmanuel zdaje sprawę z długiego procesu rozczarowania, goryczy i obrzydzenia poprzez który odszedł od mitu którym żył przez kilka lat. Książka Emraanuela jest dość wyjątkowa także z powodu przekonywującej szczerości i bezwzględnego osądu własnych motywów. W wielu książkach eks-komunistów uderza, obok nienawiści do „boga który zawiódł", tendencja do przypisywania sobie pięknej roli nawet w okresie, kiedy należeli do partii. Ton Emmanuela pozbawiony jest nienawiści i nie wyrzeka się on swego dawnego „ja” — ale za to odnosi się do swoich ówczesnych motywów w sposób bezwzględnie krytyczny. Przełom jego stosunku do komunizmu nastąpił w roku 1947, podczas podróży do krajów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.