heterofonia

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) gdyż dudo w używano niemal wyłącznie do muzyki tanecznej. Każdy z nich przy tym, zależnie od fantazji, uzdolnień oraz technicznego opanowania instrumentu grał melodię w sposób jemu właściwy, stosując szereg ozdobników i ogrywanie nut — jak mówią górale „dobieranie“ — przez co powstaje szczególny obraz dźwiękowy, gdyż tak „skrzypcorz“, jak i „dudziorz“ wykonują melodię, stosując daleko posuniętą swobodę. Nic więc dziwnego, że muzyka taka posiadała tylko przypadkowe zderzenie pewnych dźwięków, będąc w zasadzie typową heterofonią. Jest to fakt szczególnie ważny, gdyż jest dalszym dowodem, iż takie odczucie muzyki jest integralną częścią pojmowania muzyki przez górala żywieckiego od dawna, aż do dni dzisiejszych, czyli jest dorobkiem muzycznym tego rejonu, tym więcej, iż to zestawienie instrumentów przetrwało do dziś i górale twierdzą, iż „nigdy tu inacy nie growali“ 10. Natomiast...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wierchy - Wierchy (Kraków ; Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.