nieocalały

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wisce (to), od 14. do 17. wieku, w 19. wieku mylnie (ten) wiec\ wiecowy, wiecować, ‘radzić’; prasłowo; cerk. wćszte, rus. wiecze, ‘rada, zgromadzenie ludowe’; od nieocalałego czasownika *wietati, ‘mówić’ (staroczes. wiece, i toece, z 4 i z e, ‘mówił’), prus. waitiat, ‘mówić’. U nas słowo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brückner, Aleksander 1989. Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 5, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.