odmurować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Amelii, bo go nęci jej pożegnanie ze Zbigniewem, bo lubi odczytać lub usłyszeć rzewną scenę Zbigniewa z Mazepą, lub opowiadanie odmurowanego Pazia. Pełno błędów, ale jest to, na czem zbywa tak bardzo Maryi Stuart i czego brak robi ją tak suchą—jest właściwy poecie pierwiastek liryczny, jest jakaś tęskna rzewność, która sprawia, że ta lub owui scena, choć widocznie naciągnięta, przecież się podoba; że ta lub owa sytuacya. choć nieprawdopodobna, choć ją kryt}'ka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.