pankration

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) o wuju. W jednej z ód (6 istmijskiej), po wspaniałym opisie spotkania Heraklesa z Telamonem, mówi poeta, co następuje: „Lecz nie mogę dalej sławić ich dzielności: przybyłem tu przecież, Muzo, jako kierownik uroczystych chórów na cześć Filakidesa, Piteasa i Eutymenesa; niech więc, wedle zwyczaju argijskiego (tzn. jak my byśmy powiedzieli, „lakonicznie“) wszystko będzie wypowiedziane w niewielu słowach. Osiągnęli oni trzy zwycięstwa w pankrationie, z nich jedno na Istmie, resztę w cienistej Nemei — zarówno sławne pacholęta, jak ich wuj“. Jeszcze mniej dwuznaczne od tego ironicznego lakonizmu jest inne miejsce, wywołujące zdumienie starożytnych i nowoczesnych interpretatorów (11 oda pityjska): opowiedziawszy o zabójstwie Agamemnona i jego skutkach, poeta sam sobie przerywa i mówi: „Przypomnij sobie jednak, Muzo, o swym zadaniu: zgodziłaś się przecież za zapłatę oddać swój głos najemny; zbieraj więc zewsząd swe motywy, wysławiaj ojca, zwycięzcę pityjskiego, i samego Trazydeja“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zieliński, Tadeusz 1971. Szkice antyczne, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.