pseudoimprowizacja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Z dwóch powodów. Poszedł na uroczystość w nadziei, że będzie to okazja do pojednania się z Mickiewiczem. Można by więc podejrzewać, iż z góry ułożył sobie taki pojednawczy wiersz, iż była to pseudoimprowizacja. Skoro jednak, gdy skończył i stwierdził, że zamierzonego wrażenia na słuchaczach nie wywarł, dorzucił jeszcze jako postdictum trzy czy cztery hołdownicze strofy, które sprowokowały brawa, to nie może ulegać wątpliwości, iż mamy tu do czynienia z autentyczną improwizacją. A poza tym relacja Januszkiewicza unaocznia, jakże wyraziście, rolę, jaką w takich impromptu wystąpieniach odgrywa reakcja słuchaczy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Weintraub, Wiktor 1998. Poeta i prorok. Rzecz o profetyzmie Mickiewicza, Warszawa : Biblioteka Narodowa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.