szepietliwy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Gdy szepietliwy towarzysz wciąż nie zamilka, Franciszkowego milczenia starcza już tylko na tych parę kroków, i raptem milczenie owo łamie się, jak gładź powierzchni wody, od spodu skałą uderzona, pryska, a spod pozoru spokoju taki gniew żartki wybucha przeciw treści naszeptanej, przeciw szeptaczowi, że brat-szeptacz słupie je, z trudem oczom wierzy; oto ostro wyprostowany śniady palec Franciszka wskazuje na leżący w kurzu pobocza drogi kał świeżo uroniony przez osła, który ich wyminął, i mówi Franciszek, a czuć po mowie, że nie zniesie sprzeciwu: — Podnieś to i zjedz. Usta plwające nienawiścią...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szelburg-Zarembina, Ewa 1971. I otwarły się drzwi... O bracie Eliaszu medytacje, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.