tyniecko-wiślicki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 102 Tekst B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, 1584, wyd. J. Turowski, Kraków 1858, s. 59—61. Na temat genezy literackiej por.: S. Zakrzewski, Źródła podań tyniecko-wiślickich, „Kwartalnik Historyczny”, t. 28, Lwów 1914, s. 351—486. Z Zakrzewskim polemizuje Labuda, op. cit., s. 245—298; por. też M. P1 e z i a, Najstarsza poezja polsko-łacińska (do połowy XVI wieku), Wrocław 1952, s. XXVI, BN, S. I, nr 141; Labuda uwydatnia literacką genezę Historii o Walterze, wiążąc ją z powstałym w IX wieku poematem łacińskim pt. Valtarius...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Michałowska, Teresa 1970. Między poezją a wymową. Konwencje i tradycje staropolskiej prozy nowelistycznej, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.