wywnętrznianie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Mówić o sobie i o swym dziele, zwłaszcza gdy ono nie jest jeszcze zupełnie skończone, wydaje mi się oczywiście wielką zarozumiałością. I przychodzi mi nie bez trudu z powodu mojego mało skłonnego do wywnętrzniania się, a może tylko nie umiejącego się wywnętrzać usposobienia. Ale muszę wyznać, że doświadczam również nieodpartej pokusy mówienia o tych rzeczach i o tych ludziach, co przez cztery lata pracy zrośli się ze mną i stali mi się bliscy jak żywi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Libera, Zdzisław (wyb.) 1963. Maria Dąbrowska, Warszawa : PZWS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.