wzlot-impuls

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Rozpada się on na dwie części. Pierwsza (A) rozpoczyna się wyrazistym, zindywidualizowanym motywem czołowym, trzykrotnie wznoszącym się w energicznych wzlotach-impulsach (na przykładzie nutowym oznaczyliśmy je: al, a2 i a3). W drugiej części (B) pojawia się motyw ruchliwy wprawdzie, lecz pozbawiony znamion indywidualnych. Jest to zresztą bardzo częsty w epoce baroku sposób budowania dłuższych tematów: składają się na nie cząstki indywidualizujące temat (czołówka) oraz fragmenty uogólniające, upodabniające temat do wielu innych, utrzymanych w tym samym charakterze...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudziński, Witold 1975. O muzyce przy głośniku. Nauka słuchania muzyki, Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.