adiutum

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) miestnictwa o przyjęcie mnie na praktykanta. Prokurator skarbu, Semkowicz, bardzo dobrą dał o mnie przy tym opinię i z wielkim moim i moich kolegów w Prokuratorii zdziwieniem rezolucja z Namiestnictwa bardzo szybko nadeszła i to nadspodziewanie korzystna, bo nie tylko, że zostałem na praktykę przyjęty, ale od razu asygnowano mi 500 złr rocznie adiutum. Początek był więc jak na owe czasy dobry i szczerze się ucieszyłem, że będę mógł ulżyć trochę mojemu ojcu w wydatkach. Po długoletnim pobycie w Krakowie trzeba było wyjeżdżać, trzeba się było pożegnać z panią B. i ze wszystkimi wspomnieniami, które mnie z Kra...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Chłędowski, Kazimierz 1957. Pamiętniki. T. 1-2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.