adwerbialność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 56). Tu na podstawie różnych wymagań akomodacyjnych czasownika niezaprzeczonego i zaprzeczonego należy przyjąć występowanie form leksemu TOl (rzeczownika) zróżnicowanych pod względem kategorii przypadka, nie zaś formy adwerbialnej leksemu T02. Nie można mówić zatem o adwerbialności w odniesieniu do opisywanego leksemu, bo choć istnieją czasowniki, które łączą się z formami to, te, to, wybierają sobie te formy jako człony stojące w opozycji do innych form przypadkowych, nie zaś jako formy adwerbalne, czego dowodem jest możliwość współwystępowania rzeczownikowych form to i adwerbiów (por. 57—58): (57) Jan czyta to ładnie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
FP - Filologia Polska
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.