ahistorycyzm

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rów, z których niejeden duszę mu uraduje, rozświeci, rozszerzy... Gdyby nie względy wydawnicze, niezależne ode mnie, rad usunąłbym w książce nazwisko swoje i nazwiska tłumaczonych poetów, aby pozostała rzecz sama: poezja. Ta — choćby była bezimienną i bezdatową — is a joy for ever“. Ta programowa wrażeniowość, ten ahistorycyzm, więcej — bo pozaczasowość, ów wyraźnie podkreślony idealistyczny stosunek do poezji jako do wcielenia jakiegoś nieuchwytnego, abstrakcyjnego piękna, znalazły, rzecz prosta, odbicie w samej praktyce tłumaczeniowej. Poglądy te będą pokutowały u nas bardzo długo, ostatnie ich echo zabrzmi w książce Stefana Szumana, który jeszcze w 1948 r. mówi o przekazaniu „idei, ducha,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rusinek, Michał (red.) 1955. O sztuce tłumaczenia. Praca zbiorowa, Wrocław : Zakład im. Ossolińskich
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.