akapit-zdanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Po drugie, granice między akapitami-zdaniami wewnętrznymi przebiegają na ogół w okolicy grup kilku zdań zawierających podmioty. Na przykład: to się po mnie nie pokaże, nie oddam teatru, moja grupa solidaryzowała się ze mną, stworzyliśmy front, opanowaliśmy posiedzenie i zebrania, bano się nas, czuwaliśmy nie zważając, jakie to wywoływało komeraże, nazywano nas watahą, czerwoną jaczejką, sprzedawczykami, to nas bardziej podniecało, kontaktowaliśmy się spojrzeniami, uderzaliśmy mocniej, gnietliśmy skomasowanym atakiem, wokół najpierw było milczenie, potem zwycięstwo, teatr był nasz, nasz repertuar, nasze role, podejrzani odpadali, bez wymówień sami odchodzili, uciekali, poddawali się tchórzliwie, na premierę nowej sztuki radzieckiej przyjechała matka, przysłała mi kwiaty, potem chodziłem z nią ulicami, ojciec miał kłopoty w gimnazjum, nareszcie, zawołałem, matka spojrzała na mnie smutno, tak się to musiało skończyć, takich jak ojciec dawno nie powinno być w partii...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pisarkowa, Krystyna 1994. Z pragmatycznej stylistyki, semantyki i historii języka. Wybór zagadnień, Kraków : IJP PAN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.