aktor-pijak

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Między bajki należy włożyć plotki, według których miały się na tych biesiadach odbywać pijackie orgie. Było to znacznie później, już pod wodzą Przybyszewskiego. Pawlikowski natomiast lubił wesołą gromadę, ale nie znosił pijaków. Sam sowicie częstował, nie oszczędzał, ale trzeba było „znać proporcją — mocium panie". Aktor-pijak był u niego skończony. Przestawał go dostrzegać, chociaż winowajca codziennie kręcił się po teatrze. Pamiętam, jak jednego z nich zapytał jak najpoważniej, po kilku tygodniach: — Co tam w Łodzi słychać? Jak się panu wiedzie? Grha pan jakieś interhesujące rhole?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Solski, Ludwik 1961. Wspomnienia 1855-1954, drugie wyd., Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.