allatywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zrazu oba elementy działają wspólnie; np. gdy w pewnym okresie układ allatywny staropolski idę tobie wymienił się na idę ku tobie, ale z biegiem czasu dokonuje się przemieszczenie ciężaru ekspresji w stronę elementu nowego i słabnięcie siły ekspresji elementu starego. Powoli wreszcie system językowy pozbywa się starych wyznaczników końcówkowych, które wobec rozwoju i postępu przyimków stają się zbędnym balastem, a robi to w ten sposób, że wszystkie formy końcówkowe niweluje i sprowadza do jednej formy ogólnej, którą często nazywa się w gramatyce przypadkiem zależnym. W wielu językach tą ostatecznie zwycięską formą z powodu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kempf, Zdzisław 1978. Próba teorii przypadków. Cz. I, Opole : Opolskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.