allodialny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) -u P I 146; nie notowane w słownikach; z łac. acumen ‘szczyt, wierzchołek; główny moment dowcipu'; alienacya ‘przeniesienie praw własności na inną osobę': Tak więc, z jednej strony ~ posiadłości, zniszczyła możnowładztwo ziemskie (chodzi o szlachtę, udającą się na wyprawy krzyżowe) Pou I 16; L brak; z łac.; allodialny ‘dziedziczny, rodowy’: wszak kochanek nie ma praw allodialnych nad swą uwielbioną WeR 6; od śłac. allodium ; ałus, ałaus ‘piwo’: Na nim [stole] ałus rozlany i miód niedopity Mr 16, Z Niemcem.. . podziela chleb swój żytni...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Trypućko, Józef 1957. Język Władysława Syrokomli (Ludwika Kondratowicza). Przyczynek do dziejów polskiego języka literackiego w wieku XIX. [T.] 2, Uppsala : A.-B. Lundequistska Bokhandeln
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.