antymuzykalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Żeby zaś nas zabawić, kazał kacyk synowi swemu, chłopcu mogącemu mieć dziesięć do dwunastu lat, śpiewać i skakać. Było to raczej mruczenie przez nos, ni smutne, ni wesołe, jakaś gadanina, niekiedy ton fałszywy i brak zupełny śpiewności. Taniec też nie lepszy. Chłopiec kręcił głową, podnosił- nogę, tupał, przechylał się to na prawo, to na lewo ze spuszczonym czołem i oczami do ziemi. W istocie lud ten wydaje mi się bardzo antymuzykalnym; stan jego dziczyzny i niewolnictwo kobiet muszą być tego przyczyną...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Domeyko, Ignacy 1963. Moje podróże. Pamiętniki wygnańca. II, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.