aprobatywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nia dramatom Wyspiańskiego ich autentycznego kształtu teatralnego. Toteż historyk literatury (Wyka) po dawnemu w tekstach literackich szuka uzasadnień wielkości Wyspiańskiego, ale propozycje tych uzasadnień są po części nowe: obok niepokoju patriotycznego wobec zaniku sił narodowych, maskowanego różnoraką grą pozorów, znajdzie się tu także współbrzmienie psychologii dramaturgicznej Wyspiańskiego z odkryciami psychologii głębi, współbrzmienie ideowe, a nawet artystyczne z futuryzmem (na co wskazywał już ongiś Ignacy Fik, a teraz także Wiłam Horzyca4) — zrywanie z przeszłością i bezsilnym idealizmem w imię życia dynamicznego i nieskrępowanego. Inna sprawa, czy to właśnie znamię ponietzscheańskie, a prefuturystyczne istotnie zasługuje na aprobatywną (u Horzycy wręcz entuzjastyczną) ocenę, przynajmniej w płaszczyźnie ideowej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.