arcyelegancki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dwie służące — Róża od cukiernika Goldmana i Mańka od mecenasa Biłego — rozmawiały z kamasznikiem Berkowiczem, przy którym stała mała Sabcia w różowej sukience i olbrzymich żołnierskich buciorach. Na betonowym kręgu wyschniętej studni siedział bagażowy Izaak Rubin, śnił, durny parch, o arcyeleganckiej taksówce, która zajedzie na rynek, stanie przed nim, Izaakiem Rubinem, i wyjdzie z niej — o Pieśni nad pieśniami! — cycata, przystojna Ryfka z kupą waliz, kufrów i pakuneczków, za to całkiem bez swego odeskiego Moskala, a całkiem bez, bo bolszewiki śmiało mogli postawić go pod ścianą i dokonać na takim burżuju sprawiedliwości dziejowej, to był ich święty obowiązek i za co daj im Boże dużo szczęścia w ich bolszewickich interesach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Adamów, Ryszard 1989. Łowcy psów, Wrocław : Wyd. Dolnośląskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.