artysta-bankier

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) klejnot przepysznego głosu. Będąc odciętym od życia artystycznego i nie pracując sam, Feliks nie miał innego wyjścia jak próżniaczo spędzać czas Nauczył się trudnej a smętnej sztuki nic nierobienia: godzinami przesiadywał po kawiarniach czytając gazety, które go nic nie obchodziły, stał się doskonałym znawcą wystaw sklepowych, zwiedzał gmachy, parki, kościoły i galerie sztuki; kilka popołudni spędził w Królewskim Muzeum, gdzie puste sale odbijały echem jego kroki. Obejrzał dokładnie kolekcje malowideł Cranacha, tego artysty-bankiera, który nie chciał honorować weksli Lutra, obawiając się jego rozrzutnego miłosierdzia. Uśmiechał się na widok płaskich twarzy i okrągłych brzuszków jego średniowiecznych kusicielek, dumając nad tym, jak zmienne są kanony kobiecej urody i jak pospolicie wyglądają kurtyzany, które swego czasu rozpalały płomień we krwi królów. Z poczucia obowiązku stanął przed Madonną...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
La Mure, Pierre 1969. Miłość niejedno ma imię, przeł. A. Frybesowa, wyd. 4, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.