arystokratyczno-katolicki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) z własnej chęci, lecz z namowy Wesołowskiego. Jest to rozkoszne marzenie, które rozbija rzeczywistość zawsze nieubłagana: trzeba być w jarzmie strasznym, uspokajać dniem i nocą malców, nie mieć spokojnej choćby chwili kontemplacji w sobie, która mi nieraz potrzebną jest jak pokarm. Przy tym pani Siemiradzka, jak powiedział Wesołowski, pragnie mieć stancją czystej krwi arystokratyczno-katolicką, co wstrzymuje mię silnie od stanowczego kroku, maska bądź co bądź nie przystaje do mojej twarzy. Tu zaś, w moim zimnym kącie, mam swobodę, mam samotne, nie śledzone przez nikogo, nie zakłócone noce. Żal tylko profesora i Wesołowskiego: ile ja bym się od nich nauczył!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żeromski, Stefan 1980. Dzienniki (Wybór), Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.