asynchroniczność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Otóż, jeśli spojrzymy na naukę jako na żywy element żywej rzeczywistości, jako na kategorię historyczną, to stwierdzimy, że znajduje się ona w stanie ciągłych przemian, że przedstawia się z konieczności różnie na rozmaitych etapach swego rozwoju. Proces rozwojowy nauki wykazuje nie tylko nierównomierność natężenia i tempa w poszczególnych okresach, ale również asynchroniczność w poszczególnych dziedzinach nauki. W innym tempie rozwijają się dyscypliny przyrodnicze, w innym — historyczne. Nauka historyczna jest dyscypliną opóźnioną w porównaniu z przyrodniczą i to zarówno co do genezy, jak i dalszego rozwoju. Nie jest łatwo odpowiedzieć, czym się tłumaczy ten ważny dla nas (teoretycznie i praktycznie) fakt, nie zamierzam też tego problemu rozwiązywać, chcę go postawić...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sieradzki, Józef (red.) 1953. Pierwsza konferencja metodologiczna historyków polskich. Przemówienia, referaty, dyskusja. T. 1, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.