autoinformacja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 90-letni senior dwóch rodów w ostatniej części cyklu powieściowego. „Jedna z najświetniejszych osób dzieła - zauważa Lech Ludorowski - posiada najmniej efektowne „wejście” i „wyjście” (Ludorowski 1993: 134). Zostaje wprowadzony do akcji bez przygotowania, a jego tu i potem dodawane autoinformacje stanowiąjedno z zasadniczych źródeł humoru. „Pozwól waść (...), abym mu służby moje ofiarował. Jan Zagłoba herbu Wczele, co każdy snadno poznać może choćby po onej dziurze, którą w czele kula rozbójnicka mi zrobiła, gdym się do Ziemi Świętej za grzechy młodości ofiarował” (OM I: 29)1...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gajda, Stanisław, Brzozowska, Dorota (red.) 2000. Świat humoru, Opole : IFP UO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.