autokompromis

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rakterze. Natomiast wobec statystycznego, współczesnego pisarza i krytyka polskiego można co najwyżej odczuwać apokaliptyczne obrzydzenie jego letniością i mdłością i to jest właśnie odczucie, postawa, charakterystyczna dla stosunku czytelnika do bieżącej naszej literatury cn bloc i en masse. Eunuchowie, a zwłaszcza ich produkty, nie cieszyli się nigdy społeczną estymą, autokompromis zaś i autocenzura są w gruncie rzeczy eleganckimi określeniami dokonywanej przez pisarza na sobie i swoim tworze kastracji; czytelnik wyciąga z powyższych dwóch przesłanek mniej czy więcej świadome wnioski, traktuje więc współczesnego pisarza polskiego ostrożnie i nieufnie, przystępuje do lektury jego dzieła z podejrzeniami „na wyrost”, albo — na wszelki wypadek i na ogół — nie czyta ich wcale...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Więź - Więź (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.