babsztyl

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Natomiast z grzecznością trochę inaczej. Mężczyźni nie kwapią się ustąpić miejsca kobiecie. No, ale przybysz z Polski zrywa się, szasta: proszę. Taki babsztyl wdarabani się na twoje miejsce, ty obijasz łeb o ściany, nogi ci mdleją, a tamta nie mrugnie, nie powie dziękuję, nie mówiąc o tym, że oka nie sypnie. Zaraz po usadowieniu się polichromuje twarz, mizdrząc się do lusterka, w którym widzi cały świat i siebie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wiktor, Jan 1938. Od Dunaju po Jadran, Lwów ; Warszawa : Książnica-Atlas
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.